Lekarz użyje cienkiej, oświetlonej rurki do wprowadzenia przez usta i przełyk, aby sprawdzić, czy nie ma oznak żylaków przełyku. Endoskop może zmierzyć wielkość żylaków i określić, czy są one poszerzone. Wszelkie czerwone smugi lub krew może wskazywać na znaczne ryzyko krwawienia. Opcje leczenia obejmują endoskopowe podwiązywanie żylaków, endoskopową skleroterapię i przeszczep wątroby.
Ezofagogastroduodenoskopia diagnostyczna
Ezofagogastroduodenoskopia diagnostyczna żylaków żołądka jest nieinwazyjną procedurą, która polega na użyciu cienkiej, elastycznej, oświetlonej rurki, która jest wprowadzana do przełyku i żołądka. Procedura ta jest stosowana do diagnozowania żylaków i określenia nasilenia i lokalizacji. Może również wykryć rozszerzone żyły, które mogą krwawić. W niektórych przypadkach krwawienie występuje z powodu nadciśnienia wrotnego, które jest często spowodowane marskością wątroby.
Przełyk to mięśniowy przewód łączący gardło z żołądkiem. Dwunastnica jest górną częścią jelita cienkiego. Ezofagogastroduostoskopia diagnostyczna jest zwykle wykonywana w centrum medycznym lub szpitalu. Procedura obejmuje użycie światłoczułego, giętkiego endoskopu.
Ezofagogastroduostomia diagnostyczna jest uważana za złoty standard w diagnostyce żylaków żołądka u pacjentów z marskością wątroby. Procedura ta pozwala na bezpośrednią wizualizację błony śluzowej i interwencję terapeutyczną. Chociaż metoda ta jest uważana za bardzo dokładną, istnieje możliwość wystąpienia powikłań i perforacji.
Endoskopowe podwiązywanie żylaków
Endoskopowe podwiązywanie żylaków (EVL) jest procedurą chirurgiczną, która jest stosowana w diagnostyce żylaków żołądka. Polega na użyciu endoskopu i przyrządów, które mieszczą się na końcówce endoskopu. Instrumenty mają twardą plastikową część i miękką miksturę osłonową. Instrumenty są następnie rozciągane na twardej plastikowej części i umieszczane na żylakach. Obecne urządzenia pasują zarówno do endoskopów standardowych, jak i terapeutycznych.
Endoskopowe podwiązywanie żylaków to prosta procedura, która jest najczęstszą metodą leczenia żylaków przełyku. Procedura rozpoczyna się od diagnostycznej górnej endoskopii. Głównym celem są czynnie krwawiące żylaki i wszelkie znamiona świadczące o niedawnym krwawieniu. Po potwierdzeniu rozpoznania wykonuje się endoskopowe podwiązywanie żylaków.
Endoskopowe podwiązywanie żylaków jest skuteczne w kontrolowaniu pierwszych epizodów krwawienia u około 90% pacjentów. Jednak do 50% pacjentów będzie miało nawracające krwawienie w ciągu roku lub dwóch po zabiegu. Na szczęście zmiana stylu życia i leki mogą pomóc w zmniejszeniu ryzyka nawrotu.
Skleroterapia
Pierwszy krok w leczeniu żylaków żołądka obejmuje identyfikację żył zasilających i odprowadzających. Następnie wprowadza się cewnik współosiowy i wstrzykuje się do nich mikrocewniki lub środek sklerotyzujący. Drugim krokiem jest zastosowanie tomografii komputerowej z wzmocnieniem kontrastowym w celu potwierdzenia powodzenia pierwszego zabiegu. Procedura ta jest zwykle skuteczna u około siedemdziesięciu procent pacjentów.
W badaniu opublikowanym w World J Gastroenterol 14 czerwca 2008 roku oceniono skuteczność endoskopowej skleroterapii żylaków żołądka. Autorzy zauważyli, że endoskopowa skleroterapia wiązała się z wysokim odsetkiem eradykacji, ale u niektórych pacjentów mimo leczenia nadal występowały nawracające krwawienia. U jednego pacjenta krwawienie utrzymywało się przez 6 miesięcy nawet po zakończeniu zabiegu. Ponadto angiografia wrotna TK wiązała się z poprawą wyników endoskopowej terapii iniekcyjnej.
Skleroterapia żylaków żołądka może być wykonywana z zastosowaniem tomografii komputerowej z wzmocnieniem kontrastowym (CECT) przed zabiegiem. Skan ten może pomóc w uwidocznieniu żylaków żołądka i potwierdzić obecność shuntu żołądkowo-nerkowego. Jeśli shunt żołądkowo-nerkowy jest obecny, cewnik można wprowadzić przez lewą żyłę udową bezpośrednio do żyły żołądkowej.
Przeszczep wątroby
Jeśli podejrzewają Państwo, że mogą mieć chorobę wątroby, konieczna jest wizyta u lekarza. Niewydolność wątroby może sprawić, że przepływ krwi będzie powolny, a to może prowadzić do powstania żylaków przełyku. Niewydolność wątroby dotyczy zazwyczaj żyły wrotnej, która dostarcza krew do wątroby. Gdy żyła ta jest chora, ciśnienie krwi wzrasta w otaczających ją naczyniach krwionośnych, co prowadzi do powstawania żylaków w przełyku. Ponieważ naczynia krwionośne w przełyku są tak małe, dodatkowa krew powoduje ich rozszerzenie.
Interwencja chirurgiczna może rozwiązać ten problem. Żylak przełyku może być bolesny i może powodować krwawienie. Takim krwawieniem należy się natychmiast zająć, ponieważ niekontrolowane krwawienie może spowodować wstrząs, a nawet śmierć. Do innych przyczyn powstawania żylaków przełyku należą: zakażenie pasożytnicze, zakrzepica w żyle wrotnej lub zespół Budda-Chiariego.
Transplantacja wątroby często kończy się sukcesem i pozwala pacjentowi na powrót do normalnego trybu życia. Zabieg jest jednak inwazyjny i pacjent musi przez długi czas przyjmować leki, aby uniknąć odrzucenia. Pacjent musi być również wolny od ciągłego używania narkotyków lub alkoholu. Pacjentom, którzy poddają się przeszczepowi wątroby, przydzielana jest pielęgniarka koordynatorka i mogą oni również spotkać się z hepatologiem transplantologiem i chirurgiem transplantacyjnym.
Podobne tematy
